Frédérique reisde naar Fredericksburg, verrassende regio in Texas

Howdy y’all – welcome to Texas!

Hi, mijn naam is Frédérique (individuele rondreizen) en samen met andere Joker-collega’s ontdekte ik het verrassende Fredericksburg in Texas. Ik vertel graag wat we hier allemaal voor moois gezien hebben.

Fredericksburg is een verrassend charmante en snelgroeiende wijnregio in het hart van de Texas Hill Country, ongeveer anderhalf uur rijden ten westen van Austin en San Antonio. Ondanks het feit dat Texas niet meteen wordt geassocieerd met wijn, is Fredericksburg inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste en populairste wijngebieden van de VS, na Napa en Sonoma.

Er zijn meer dan 50 wijnhuizen in en rond Fredericksburg, variërend van grote commerciële namen tot kleinschalige, ambachtelijke producenten. De regio biedt een ontspannen alternatief voor Napa, met minder pretentie, maar verrassend goede kwaliteit. Het is perfect voor een wijnweekend of als stop tijdens een roadtrip, en de Texaanse gastvrijheid hier maakt het helemaal af.

Wij vertrokken uit San Antonio en al gauw werd het landschap heel landelijk en licht glooiend, met grote boerderijen en prachtige vergezichten.  Het landschap is verrassend groen, omdat we reizen aan het begin van de lente zagen we veel ontluikende bloemen en bomen. Ik dacht eigenlijk dat Texas veel droger was, maar niets blijkt minder waar.

We beginnen onze dag met een wine tasting bij Becker Vineyards. Het is een plek waar je even vergeet dat je in Texas bent. Denk aan lavendelvelden zoals in de Provence, een rustiek landhuis dat zo uit Toscane kon komen, en natuurlijk héérlijke wijn.

Becker is niet zomaar een wijnhuis, het is een van de oudste en bekendste wijnhuizen van de regio. Ze bestaan sinds 1992 en zijn sindsdien echt een begrip geworden. Hun wijnen zijn zelfs meerdere keren in het Witte Huis geschonken. Best chique voor een cowboystaat!

Er was eens een Texaan genaamd John Thomas – geen gewone boer, maar eentje met een zwak voor bloemen. Terwijl de meeste mensen in Texas droomden van koeien, olie en BBQ, dacht John aan... bloemblaadjes. In 1981 zaaide hij als experiment wat wilde bloemen op het familiebedrijf in Eagle Lake, Texas. En wat gebeurde er? Zijn land ontplofte zowat van kleur.

De mensen uit de buurt – en zelfs van verder – begonnen langs te komen. Niet voor de koeien of de mais, maar om tussen de bloemen te struinen, foto’s te maken en zaden te kopen. En zo begonnen hij en zijn vrouw Marilyn in 1983 officieel met Wildseed Farms – een plek waar bloemen de baas zijn. Al snel bleek hun bloementuin te klein voor al die fans, dus in 1995 verhuisden ze naar een groot stuk land vlak bij Fredericksburg, midden in de Texas Hill Country.

Daar bouwden ze een bloemenwalhalla met wandelpaden, wijngaarden, een biergarten en een gigantische winkel vol zaden, planten en snuisterijen. Vandaag de dag is Wildseed Farms de grootste werkende wildebloemenboerderij in de VS – en het begon allemaal met één man, een droom en een heleboel bloemenzaadjes in de Texaanse zon.

Ik sta hier op de foto met John die ondertussen 82 jaar is en nog iedere dag op zijn tractor op het land zit, het domein is indrukwekkend mooi met veel “poppies” en lavendel.

Na al die mooie bloemetjes kregen we toch wel een hongertje. Gelukkig verwachtten ze ons op de Arch Ray winery. Onze overheerlijke lunch werd geserveerd in “1894 Ranch to Table” – een restaurant waar je denkt: “Wacht even... hoe kan alles zó lekker zijn?” Lokaal, vers, en zo Texaans als cowboylaarzen op zondag.

Arch Ray is niet zomaar een resort, het is een ervaring. Ze hebben ook het Living Tree Amphitheater – een openluchtpodium midden in het groen waar je met duizenden anderen kunt genieten van livemuziek. Als je rond je kijkt voel je de ruimte die ze in Texas nog hebben (zoals de Texanen zelf zeggen: “Everything is big in Texas”!

Daarnaast biedt Arch Ray ook een wijnproeverij die je doet twijfelen of je misschien toch wijnsommelier wil worden. Liever een biertje? Dan is er Ogle Brewery, waar de brouwmeesters magie in een glas stoppen. We bezochten de indrukwekkende brouwerij waar ik voor het eerst ook zag hoe bier ingeblikt werd. Hou je meer van een stevige slok bourbon of gin? Het kan hier allemaal!

Na onze lunch is er wel een heel speciale plek aan de beurt, het kleinste dorpje in Texas met jawel: 3 inwoners! Er is een klein saloon-café, een postkantoor en een danszaal waar nog steeds optredens worden gegeven. Het is er zalig vertoeven onder de bomen en er hangt een ontspannen sfeer waar je je 50 jaar terug waant.

Er scharrelen kippen over het erf, cowboys spelen er gitaar onder de bomen en hopen zo ontdekt te worden. Iedereen – ja echt iedereen – laat gewoon even z’n zorgen waaien in de wind van de Hill Country. Dat is Luckenbach.

Ooit (in de jaren 1800) was het een postkantoor met een danszaal. Inmiddels is het een muziek-mekka, wereldberoemd dankzij het gelijknamige countrylied van Waylon Jennings en Willie Nelson:
“Let’s go to Luckenbach, Texas, with Waylon and Willie and the boys…”

Wat kun je er doen? Niet veel, en dat is precies het leuke! Je drinkt een biertje onder de oude eik, luistert naar live muziek (van verrassend goede muzikanten), babbelt met locals die je behandelen alsof je familie bent, en voor je het weet heb je je schoenen uitgetrapt en dans je in het zand.

Enchanted Rock is geen gewone rots. Het is een gigantische roze granieten koepel die oprijst uit het Texaanse landschap en lijkt wel uit een sprookje te komen. Dit natuurwonder ligt op zo’n 25 minuten rijden van Fredericksburg en is al eeuwenlang een bron van verwondering én een populaire bestemming voor wandelaars, klimmers en dromers.

De naam "Enchanted Rock" komt niet zomaar uit de lucht vallen: oorspronkelijke bewoners geloofden dat de rots magische krachten had. Sommige legendes spreken van geesten, andere van mystieke energie. Wat vaststaat: als je boven op de koepel staat, met het weidse uitzicht over de Hill Country om je heen, voelt het inderdaad een beetje… betoverend.

Als je niet wil klimmen kan je er ook prachtige wandelingen maken op de aangelegde paden en wilde bloemen bewonderen - waaronder de bekende blue bonnet -), verborgen plekjes en rotsformaties ontdekken en de vele vogeltjes horen kwetteren. ’s Avonds is het een perfecte plek voor sterrenkijken – de hemel is hier kraakhelder en er is geen lichtvervuiling.

Hoffman Haus is geen gewone B&B, het is een heel domein met prachtige houten huizen met grote tuinen. Het is heel romantisch ingericht met mooie materialen en veel hout, het deed mij een beetje aan Zwitserland denken.

We werden er heel hartelijk verwelkomd. Sommigen hadden een klein huisje, anderen een balkon aan de kamer met schommelstoel. Sommige kamers hadden ook een keuken en zithoek of zelfs volledige aparte living. Het ontbijt de volgende morgen werd aan de kamer geleverd in een mandje en wij kregen een mandje met “scrambled egg, strawberry, french toast, cream and  sausages”, super lekker!

Nadat we ingecheckt waren gingen we te voet naar het centrum om een bezoek te brengen aan Albert Hotel.

In het centrum van Fredericksburg, vind je het Albert Hotel. Het verhaal van dit hotel begint al in 1847, toen Wilhelm Keidel naar Fredericksburg trok. Geen gewone pionier, maar de eerste dokter én rechter van de stad. Zijn achterkleinzoon Albert Keidel erfde niet alleen de naam, maar ook een passie voor architectuur en geschiedenis.

Op het terrein waar de Keidel-familie ooit woonde, staat nu het Albert Hotel — sinds januari 2025 officieel open. Een elegante mix van gerestaureerde historische panden zoals het oude familiehuis en de legendarische White Elephant Saloon, gecombineerd met moderne flair. Alles tot in de puntjes uitgewerkt, maar zónder dat het zijn ziel verloor.

Aan Main Street is de vroegere Keidel Pharmacy omgetoverd tot een koffiebar. Een deel van de apotheek is nog behouden gebleven en geeft het geheel een heel leuke sfeer. Naast de pharmacy is er “The Saloon”, een gezellige bar waar de locals aan de toog hangen en waar je hartelijk verwelkomd wordt.

Zodra je hier buiten stapt sta je dus meteen op Main Street – het kloppende hart van Fredericksburg dat overladen is met zo’n 150 gezellige winkeltjes vol met snuisterijen en kleding.

Je vindt er een aantal leuke typische cafeetjes met een paar uitnodigende stoelen en tafeltjes op de stoep. Ook vind je er verschillende restaurants en zelfs een brouwerijtje. De sfeer is ongedwongen, warm en uitnodigend. En wat het helemaal bijzonder maakt? Grote winkelketens blijven hier buiten de deur — het historische centrum wordt bewust beschermd, zodat de unieke charme en lokale eigenheid bewaard blijven.

Wij gingen eten in restaurant Hill & Vine, een echte hotspot voor zowel locals als passanten. Chef Mike Hall staat bekend om zijn creatieve benadering van de Texaanse keuken met gerechten zoals smoked carnitas nachos en chicken schnitzel benedict. Wij aten er heerlijk sweet cornbread, ceviche en als hoofdgerecht heb ik een perfect gebakken, rib-eye steak gegeten, jammie! Het dessert kon er bijna niet meer bij, maar toch waren de “croissant bread pudding, chocolate sponge cake” en “apfel strudel” onweerstaanbaar.

Wat heb ik genoten van dit mooie plekje in Texas. Ik wil er zeker nog eens terugkomen!

Texas heeft zoveel meer te bieden dan je denkt. Zelf eens op ontdekking? Dat kan bijvoorbeeld tijdens onderstaande reizen, in groep of tijdens je eigen roadtrip.