Argentinië, Uruguay, Paraguay & Brazilië

Argentinië (Spaans: República Argentina) is een republiek in het zuiden van Zuid-Amerika. De totale oppervlakte van het land bedraagt 2.766.889 km², en daarmee is Argentinië na Brazilië het grootste land van Zuid-Amerika en grofweg 92 keer België. Argentinië grenst in het oosten aan Brazilië en Uruguay, in het noordoosten aan Paraguay, in het noorden aan Bolivia, en in het westen aan Chili waar de Andes de natuurlijke grens vormt. In het oosten en zuidoosten grenst Argentinië aan de Atlantische Oceaan. In het uiterste zuiden wordt Argentinië begrensd door het Beagle-kanaal. Het land is verder ruim 3500 km lang en maximaal 1400 km breed.

Argentinië kan, landschappelijk gezien, verdeeld worden in vier regio’s:

Het noordwesten met het Andesgebergte en de Puna (hooggebergte). De Aconcagua is met zijn 6.959 meter de hoogste berg van de Andes en van het hele westelijk halfrond (het laagste punt van Argentinië is Salinas Chicas op het schiereiland Península Valdés, -40 meter). Andere hoge toppen zijn de Cerro Bonete (6.872 m), de vulkaan Llullaillaco (6.723 m) en verder nog tientallen bergen boven de 6.000 meter. De Andes kent ook grote gletsjers, waaronder de Perito Moreno, en verder enorme valleien en tientallen zoutmeren. De Puna (in Bolivië Altiplano genoemd) gaat langzaam over in de pre-cordillera, een bergketen met grote ravijnen. Iets meer naar het westen ligt El Chaco met eindeloze savannes bedekt met ondoordringbaar struikgewas.

Het noordoosten is één grote subtropische laagvlakte met savannes, bossen, rivieren en moerassen. Hier komen grote rivieren als de Paraná, Uruguay en Paraguay het land binnen. Al deze rivieren monden uit in de grote delta van de Rio de la Plata. Hier bevinden zich ook de meeste bosgebieden van Argentinië, onder andere de regenwouden van de provincie Misiones, in het grensgebied met de buurlanden Brazilië en Paraguay. In het noordelijke deel van dit gebied sieren tientallen rivieren en watervallen het landschap, waarvan de Iguazú de beroemdste en een van de breedste ter wereld is. De watervallen liggen op het drielandenpunt van Argentinië, Brazilië en Paraguay. Naar het zuiden toe verandert het landschap in één groot moerasgebied, Los Esteros del Iberá. Nog zuidelijker ligt Entre Rios met veel grasland.

In het midden van Argentinië liggen pampas. Ze beslaan een kwart van het totale grondgebied. Het noordelijke en middelste gedeelte vormen de vochtige Pampa Húmeda, het zuiden en westen vormen de droge Pampa Seca. De Pampa Húmeda is wat heuvelachtig met veel vegetatie en uitgestrekte weidevelden. De Pampa Seca is vlakker en droger. Ten noordwesten van het pampagebied ligt de Las Sierras de Córdoba, het centraal bergland. Hier ligt het grootste zoutmeer van het land, Salinas Grandes.

In het zuiden ligt Patagonië, met langs de oostkust een grote laagvlakte en in het westen het Andesgebergte. Het gebied beslaat ongeveer een kwart van het land. Van hieruit stromen twee grote rivieren, de Rio Colorado en de Rio Negro. Patagonië behelst het hele gebied ten zuiden van de Rio Negro (de provincies Rio Negro, Chubút en Santa Cruz) tot aan Tierra del Fuego. Verder kent dit gebied talrijke meren, enorme bossen, besneeuwde bergtoppen en gletsjers.

Patagonië loopt helemaal door tot Tierra del Fuego of Vuurland, een eiland aan de zuidpunt van Zuid-Amerika, verdeeld in twee delen: een oostelijk deel, behorend tot Argentinië, en een westelijk behorend tot Chili. De totale oppervlakte is 48.390 km2, waarvan 27.998 km2 tot Chili behoort.

Argentinië heeft een zeer diverse planten- en dierenwereld. De grootste dieren zijn de guanaco (soort lama), de poema, de grijze Andesvos en de nandú (een struisvogel). Je vindt er ook veel vogelsoorten zoals flamingo’s, zwarthalszwanen, condors, arenden, caracares (valken) en de Caiquenes of Patagonische ganzen. Zeeolifanten, zeeleeuwen en walvissen kan je spotten in de van Puerto Madryn en Peninsula Valdes (midden-Argentinië).

Een van de bekendste bomen uit Argentinië is de Quebracho. Rond het merendistrict vind je veel loof- en naaldbossen met zeldzame boomsoorten.

In Vuurland heb je het N.P. Parque Nacional Tierra del Fuego met bossen, meren, moerrasgebieden en bergen. Ook N.P. Los Glaciares in de buurt van El Calafate mag niet onderdoen met zijn gletsjers en meren. In El Chalten kan je genieten van indrukwekkende bergketens rond Cerro Torre en Monte Fitz Roy.

Sinds 9 juli 1816 is Argentinië onafhankelijk van Spanje. Het land kende verschillende militaire dictaturen, maar sinds 1980 geldt er de democratische staatsvorm. President is Alberto Ángel Fernández, die eind 2015 de verkiezingen won.

Argentinië bleef in het verleden niet gespaard van coups en dictaturen. De meest bekende was de coup van militair leider Juan Perón in 1943. Hij was vooral populair bij de arbeiders voor wie hij opkwam. Tijdens zijn regering steeg het aantal vakbondsleden en werden belangrijke industrieën genationaliseerd. Zijn vrouw Evita Perón die afkomstig was uit de arbeidersklasse had een grote invloed op de lagere en middenklasse en was een zeer geliefd figuur. Dankzij haar invloed werd in 1947 het kiesrecht voor vrouwen ingevoerd. Na de dood van Evita moest Peron aan populariteit inboeten en in 1952 werd hij door een nieuwe staatsgreep afgezet en verbannen naar Spanje. Toch bleef hij bij vele bevolkingsgroepen heel populair. In die mate dat hij in 1973 mocht terugkeren. Amper een jaar later overleed hij.

Zijn meest donkere periode kende Argentinië tijdens de Vuile Oorlog van 1976 tot 1983. In 7 jaar tijd verdwenen er meer dan 30.000 mensen, veelal studenten, politieke activisten en vakbondsmensen. Het is in die periode dat de ‘Dwaze Moeders’-beweging opgericht werd, moeders die opheldering vroegen over wat er met hun kinderen gebeurd was. (Elke donderdag verzamelt er nog steeds rond 15u een groep moeders aan de Plazo de Mayo in Buenos Aires om hun protest te uiten.) Het wereldkampioenschap voetbal van 1978 en de Falklandoorlog die van april tot juni 1982 woedde moeten ook in dit kader gezien worden: het oppoetsen van het blazoen zowel in buiten- als binnenland.

Argentinië bestaat uit 23 provincies en een federaal district, de stad Buenos Aires. Argentinië is een republiek met een federaal systeem en drie verschillende overheidsvormen: een uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. De president en de vice-president worden om de vier jaar gekozen.

Argentinië telt 44.3 miljoen inwoners. De meeste mensen (30% van de bevolking) wonen in de steden Buenos Aires, Córdoba, La Matanza (San Justo) en Rosario. Het dunstbevolkt is Patagonië (slechts 1%), het dichtstbevolkt is het La Platabekken.

Argentinië bestaat voornamelijk uit een blanke bevolking (80%) van Italiaanse en Spaanse afkomst. Ook zijn er veel Duitse, Engelse en Oost-Europese afstammelingen. Zo'n 5% van de totale bevolking bestaat uit mestiezen (indiaans-blank). De laatste decennia komen er veel immigranten uit Zuid-Korea en Japan. De grotere welvaart trekt ook veel Chilenen, Bolivianen en Paraguayanen aan.

De Argentijnse joodse gemeenschap (ca. 300.000) is de grootste van Latijns-Amerika en de vijfde belangrijkste ter wereld. Het aantal indianen (zo'n 300.000) neemt af, er leven momenteel nog 15 indianenvolken zoals de Guaraní-, Tehuelche-en Mapuche-indianen.

In Argentinië betaal je met de peso. Het land heeft één van de meest welvarende economieën in Zuid-Amerika dankzij een hoog opgeleide bevolking, natuurlijke reserves (olie, aardgas, soja, maïs, tarwe, gerst, zonnebloem, fruit en vlees ) en een groeiende export met andere Zuid-Amerikaanse landen.

Argentinië exporteert aanzienlijk veel olie naar Brazilië, Chili, Uruguay en de Verenigde Staten, het is de vierde grootste olieproducent en de tweede grootste aardgasproducent van Latijns-Amerika. Als gevolg van de grote voorraden olie en aardgas heeft Argentinië een sterke petrochemische industrie.

Die welvarende economie straalt zich echter niet op de bevolking af. Een continu verhoogde inflatie van bijna 30% (de regering beweert 10%) zorgt ervoor dat vele Argentijnen zeer veel moeite hebben de eindjes aan mekaar te knopen en onder de armoede grens leven. Toch zie je die armoede niet vaak in het straatbeeld. Eind 2015 koppelde de nieuwe president Macri de peso los van de US $ waardoor de peso meer dan 30% in waarde daalde. Of dit de toerist ten goede komt is nog maar zeer de vraag.

In Argentinië is 90% van de bevolking rooms-katholiek. Slechts twintig procent gaat regelmatig naar de kerk. Tot 1994 moesten presidentskandidaten katholiek zijn.

De overige Argentijnen zijn islamitisch of joods. Buenos Aires is de stad met de op één na grootste joodse gemeenschap, na New York. Er woont het grootste aantal moslims in Latijns-Amerika.

De beschermheilige van Argentinië is de Heilige Maagd Maria, La Virgen de Luján. Elke 8 mei en tijdens de eerste week van oktober trekken miljoenen pelgrims naar Luján (bij Buenos Aires) om te bidden tot de Maagd Maria.

Net zoals in vele Latijns-Amerikaanse landen zijn indianenfeesten verweven met het katholieke en dagelijkse leven. Zo heb je het feest van Pachamama, de godin van de aarde en vruchtbaarheid, dat op 1 augustus vooral op het platteland wordt gevierd. De Argentijnen hangen in hun huis bij het vuur twee potten, één met een feestmaaltijd en de andere met eten voor Pachamama. Voor hun huis openen ze daarna het gat van het vorige jaar, waar ze tevreden vaststellen dat Pachamama de aangeboden maaltijd van verleden jaar heeft opgegeten. Dan wordt het gat besprenkeld, kippen geofferd en zegenen ze alles en elkaar met wierook en de verzoening met Pachamama is weer voor een jaar bezegeld.

De Argentijnse tango is onlosmakelijk met Argentinië verbonden. De dans is op het einde van de 19e eeuw ontstaan in de armere wijken van Buenos Aires, La Boca en San Telmo. In de stad vind je dan ook verschillende tangoscholen die je allerlei lessen aanbieden. In de antiekwijk San Telmo wordt nog wel eens puur voor het plezier op het plein gedanst. Leuk om te kijken, vooral na de vlooienmarkt op zondag.

Ook typisch Argentijns zijn de gauchos, de Argentijnse cowboys. Zij leven op de pampas in ranches.

In Argentinië wonen veel immigranten uit Italië en Duitsland, die in de 19e eeuw naar Argentinië trokken op zoek naar een beter bestaan. Deze immigranten hebben de tradities van hun thuisland naar Argentinië gebracht. Zo heb je het dorpje Villa Belgrano, in de provincie Córdoba. In oktober maak je hier een echt Oktoberfest mee, inclusief bier en zuurkool. Ook hoor je hier veel Duits praten.

Overal in Argentinië zie je mensen door een metalen rietje uit een bekertje slurpen. Ze drinken maté, een soort thee gemaakt van Yerba matéblaadjes. Maté drinken is een algemeen verspreid gebruik dat alle sociale klassen overstijgt. Mogen deelnemen betekent aanvaard worden en daarom is het erg onbeleefd om de jou aangeboden cuia (potje van kalebas) te weigeren.

Argentijnse steaks zijn ook bekend in de hele wereld. Het vlees van Argentijnse runderen heeft meer smaak en is sappiger en zelfs doorbakken nog mals, omdat de runderen vrij kunnen genieten van grote en malse prairies. Probeer zeker de asado (gegrild rundsvlees)!

Argentinië begint zich meer en meer op te werpen als hét wijnland van Zuid-Amerika. Gedurende vele jaren richtten de wijnproducenten zich bijna uitsluitend op de binnenlandse markt maar daar is sinds een vijftal jaar verandering in gekomen. In het noorden, de streek van Cafayate, is de voornaamste druif de Torrontés, een bijzonder aromatische witte druif. Rode wijn wordt vooral geproduceerd in de streek rond Mendoza. De typisch Argentijnse druif in rood is de Malbec die krachtige, bloedrode wijnen voortbrengt.

Reken tijdens onze wintertijd vier uur vroeger in Argentinië. In onze zomertijd is het er vijf uur vroeger.

In Argentinië hebben ze dezelfde voltage als bij ons (220 volt) maar niet al onze stekkers passen op hun stopcontacten. Neem daarom voor alle zekerheid een adapter mee.

Alhoewel de armoede meer en meer toeneemt in Argentinië blijft het voor de toerist nog steeds een vrij veilig land om door te reizen zolang je je maar niet in de buitenwijken begeeft. Het meest te lijden heeft de toerist van de ‘vuilspuiters’ in Buenos Aires. Vanaf een balkon of vanachter je rug spuit er iemand een vuil goedje over je kleren. Er is altijd wel een, doorgaans goed geklede, man of vrouw in de buurt die je wil helpen je kleren te zuiveren maar vooral je van je kostbare spullen te ontdoen. Mocht je zo iets meemaken is er maar één regel: maak dat je zo vlug mogelijk weg bent. Voor het overige geldt de regel die overal geldt: draag je geld en paspoort steeds op je lichaam, onder je kleren.

Meer info vind je via Buitenlandse Zaken: http://diplomatie.belgium.be/nl.

Uruguay is na Suriname en Frans-Guyana het kleinste land van Zuid-Amerika. Uruguay is een laag land, de hoogste 'berg' is er amper 514 meter. In het zuidwesten ligt de bekende Río de la Plata ("Zilverrivier"), de uitmonding van de Uruguay die de westelijke grens vormt. Uruguay kent een gematigd klimaat, temperaturen onder het vriespunt zijn vrijwel onbekend. Wel komen er soms snelle weersveranderingen omwille van de pampero, een windvlaag vanuit de pampa's in Argentinië.

Uruguay bestaat voornamelijk uit grasland langs de rivieren, en daardoor lijkt het veel op de vegetatie van de Argentijnse pampa’s en Zuid-Brazilië. Je vindt in Uruguay voornamelijk struikgewas en niet zo'n hoge bomen, langs de kust staan nog kokospalmen. De nationale boom van Uruguay is de Peltophorum dubium. De nationale bloem is de bloem van de ceibo-boom (koraalboom). De Río de la Plata is enorm rijk aan vis en lokt vele visvangers. Uruguay telt vier nationale parken waaronder de zeehondenkolonie in de buurt van Punta del Este en Cabo Polonio.

Uruguay kent een parlementaire constitutie. De president is zowel staatshoofd als hoofd van de regering, hij wordt samen met de vicepresident gekozen voor een termijn van vijf jaar. Tot 2004 leidden de Nationale Partij en met name de Coloradopartij afwisselend het land. In 2004 kwam de Encuentro Progresista-Frente Amplio-Nueva Mayoría aan de macht, een coalitie van verschillende linksgeoriënteerde partijen. Dit leidde tot de verkiezing van de nieuwe president Tabaré Vázquez in 2005. In 2010 werd hij opgevolgd door zijn partijgenoot José Mujica, waarna Vázquez in 2015 weer president werd.

De oorspronkelijke bewoners van Uruguay waren de Charrúa-indianen, die door Europese kolonisten werden vermoord of geïntegreerd in de koloniale culturen. Toch zijn veel Uruguayanen afstammelingen van immigranten uit diverse Europese landen, zoals Spanje, Italië, Duitsland,... Uruguay heeft, net als Chili en Argentinië, een meer westerse cultuur dan andere Latijns-Amerikaanse landen. Uruguay telt 3.5 miljoen inwoners. Het land is in hoge mate geürbaniseerd; ongeveer 90% van de inwoners woont in steden, waarvan 50% in de hoofdstad. Het land heeft een hoge alfabetiseringsgraad (basisonderwijs is verplicht en gratis) en kent goede sociale structuren met een gemiddelde levensverwachting van 77 jaar, na Chili de hoogste van het continent.

Uruguay behoort tot één van de welvarendste landen van Zuid-Amerika. Het kent net zoals Zwitserland een banksysteem met een streng bankgeheim, en wordt ook wel het Zwitserland van Latijns-Amerika genoemd.

Er bestaat geen staatsgodsdienst in Uruguay dus er is sprake van volledige godsdienstvrijheid. De meesten inwoners zijn rooms-katholiek.

Uruguayanen zie je vaak op straat met hun bekertje maté-thee. Ze zijn, net zoals de buurlanden, dol op voetbal. Uruguay is dé nieuwste wijnhotspot van Latijns-Amerika. In Montevideo mag een bezoek en roverij aan een bodega natuurlijk ook niet ontbreken!

Tijdens onze zomertijd is het in Uruguay 5 uur vroeger. Tijdens onze wintertijd is het in Uruguay 4 uur vroeger.

In Uruguay moet je geen speciale stekker bijhebben, 220 V is er ook de standaard.

Uruguay is een volstrekt veilig land om in te reizen. Let wel op drukke plaatsen op voor pickpockets.

Paraguay, officieel de Republiek Paraguay (Spaans: República del Paraguay), is vernoemd naar de Paraguay-rivier. Het is net zoals Uruguay een vlak land, de hoogste berg is de Cerro Peró (842 meter). De grootste rivieren heten Rio Paraguay en Paraná.

In Paraguay worden de reuzenmiereneter, reuzengordeldier, otter, Braziliaanse tapir, pampahert en moerashert met uitsterven bedreigd. Een klein succesje is geboekt met de Chaco-pekari, die al meer dan vijftig jaar niet meer was gesignaleerd in Paraguay. Halverwege de jaren zeventig werd het dier weer herontdekt. In Paraguay komen ca. 365 soorten vogels voor, waaronder 21 soorten papegaaien en parkieten, de jabirú en bosooievaars, gepluimde ibissen en verschillende watervogels. In het laagland wemelt het van de reptielen, waaronder twee soorten kaaimannen, anaconda’s en boa constrictors. De nationale bloem van Paraguay is de blauwe passiebloem, de nationale boom van Paraguay is de roze trompetboom.

Paraguay is een constitutionele republiek. De president is zowel staatshoofd als hoofd van de regering en wordt net als de vicepresident eenmaal in de vijf jaar gekozen. Sinds augustus 2018 is Mario Abdo Benítez de president. Hij is lid van de Coloradopartij (de conservatieven).

Paraguay telt 6.8 miljoen inwoners.De meeste Paraguyanen zijn afstammelingen van Europese kolonisten. De eerste arriveerden in het begin van de 16e eeuw en stichtten in 1537 de stad Asunçion. Er is ook een grote groep Guaraní-indianen. Daarnaast leven er mennonieten (soort van Amish). In verschillende golven emigreerden zij van de jaren 1920 vanuit Rusland, Canada en Europa naar Paraguay en stichtten er kolonies in het noordwesten van het land. Zij spreken Duits en kennen een hoge graad van autonomie.

In tegenstelling tot zijn buurlanden leeft 35% van de bevolking in Paraguay onder de armoedegrens. Landbouw is de grootste sector. De economie heeft nog steeds veel te lijden onder politieke instabiliteit, corruptie, gebrek aan structurele veranderingen en een slechte infrastructuur. De regering kondigde aan de overheidsuitgaven te verminderen, een aantal staatsbedrijven te privatiseren en een inkomstenbelasting in te voeren. Volgens de officiële cijfers was in 2015 5.8% van de beroepsbevolking werkloos.

In Paraguay is er godsdienstvrijheid, 90% van de bevolking is wel katholiek.

De Guaraní (oorspronkelijke bewoners van Paraguay) geloven in mythes. Bijvoorbeeld in Pombero, een mannetje met een gemene kop. Onverklaarbare gebeurtenissen worden door de Guaraní aan Pombero toegeschreven. Om hem gunstig te stellen, leggen de Paraguayanen 's nachts soms sigaretten en rum voor hem neer. De Paraguayanen drinken ook graag tereré. Dit is een soort maté-thee zoals je vind in buurlanden Argentinië en Uruguay, maar dan koud. Eigenlijk een soort ijsthee.

Tijdens onze zomertijd is het in Paraguay 6 uur vroeger. Tijdens onze wintertijd is het in Paraguay 4 uur vroeger.

Ook in Paraguay is de netspanning 220 V.

Paraguay is veilig om in te reizen, wees wel waakzaam voor pickpockets op drukke plaatsen.

Brazilië is met zijn 8,5 miljoen vierkante kilometer het grootste land in Zuid-Amerika en het vijfde grootste land ter wereld. Brazilië grenst aan alle Zuid-Amerikaanse landen met uitzondering van Chili en Ecuador. In het noorden grenst het land aan Frans-Guyana, Suriname, Guyana en Venezuela, in het westen aan Colombia en Peru, in het zuidwesten aan Bolivia, Paraguay en Argentinië, en in het uiterste zuiden aan Uruguay. De kustlijn is ongeveer 8000 kilometer lang.

Brazilië bestaat vooral uit hoogvlaktes en laagvlaktes. Het is heel divers: je vindt er zowel jungle (Manaus, Amazone), bergen, woestijn, regenwoud (Amazone), watervallen (Iguaçu) pampa's als kust (Rio).

Een pareltje is Paraty, beroemd om zijn historisch centrum en koloniale gebouwen. Eén keer per jaar verwelkomt deze goed, geconserveerde stad het literaire festival FLIP, bezocht door nationale en internationale schrijvers.

Salvador verbindt heden en verleden, kleuren en geuren, culturen, geloven en allerlei etnische groepen. De rijke, exotische keuken is het resultaat van de samensmelting van haar wortels. Het historische centrum - een werelderfgoed- bestaat uit rijke, oude architectonische schatten.

Het Braziliaanse regenwoud is het grootste en belangrijkste van de wereld en dit dankzij de Amazonerivier, een bron van oogverblindende fauna en flora. Karakteristiek is de açai-palm. Açai is een anti-oxidant en rijk aan vitaminen, in Brazilië verkopen ze ook verschillende drankjes met açai.

De Pantanal, een vochtige savanne, ligt ten zuiden van het Amazonebekken en is een paradijs voor dier- en vogelfanaten. Je kan vele diersoorten van heel dichtbij bewonderen. Zo is de kolibrie de kleinste vogel van het land, hij is amper 6,5 cm lang en weegt 1,5 tot 2,8 g.

Tussen de Amazone en de Pantanal heb je een brede strook overgangsgebied, de Cerrado, waar je bos en gransland vindt. Hagedissen, slangen, herten en zelfs jaguars leven hier.

Aan de kustreek rond Fortaleza ligt de halfwoestijn Caatinga, een droge streek die bestaat uit tropisch bos en doornstruiken. Vele cactussen groeien hier.

Onder deze streek vind je het Atlantisch regenwoud dat helaas door industrie en bebouwing elk jaar in oppervlakte slinkt. Als laatste deel heb je de pampa, waar je vooral veeteelt tegenkomt, en dat lijkt op Midden-Europese weilanden.

De watervallen van Iguaçu (3 km breed en 82 m 'lang'), in het N.P. Iguaçu, staan op de UNESCO-werelderfgoedlijst.

Brazilië is sinds 1889 een federale presidentiële republiek en bestaat uit 26 deelstaten plus een federaal district rond de hoofdstad Brasilia. Een president wordt voor vier jaar gekozen en kan eenmaal worden herkozen. Het parlement bestaat uit twee kamers, één met 513 afgevaardigden en een senaat met 81 leden, drie uit elk van de 26 staten en uit het federale district Brasilia. Iedereen tussen de 18 en 70 jaar is verplicht te stemmen.

In oktober 2018 werd Jair Bolsonaro (Sociaal-Liberale Partij)verkozen tot 42ste president van Brazilië.

Brazilië telt 207,4 miljoen inwoners. 80% leeft in de steden Sao Paulo en Rio de Janeiro, waardoor er een hoge bevolkingsdichtheid is. 53% is blank, 41% van gemengde afkomst, 5% zwart en de overige 1% is van Aziatische of indiaanse afkomst. De oorsponkelijke inwoners waren indianen en momenteel leven er in Brazilië nog zo'n 200.000 Indianen (vooral in het Amazonewoud), verdeeld over 238 stammen. De officiële taal is Portugees. Brazilië kent vele immigranten die afkomstig zijn van Duitsland, Nederland, Italië, Japan,... Sommige Brazilianen spreken ook Spaans, Engels of Duits. Het wordt beschouwd als een jong land, met percentueel meer jongeren (tot 19 jaar) dan ouderen.

Waar dat Brazilië gekend was voor zijn oprukkende economische groei, is het vanaf 2014 in een economische crisis terechtgekomen. Dit zorgde voor onrust die extra gevoed werd door de organisatie van het (dure) WK en de Olympische Spelen. Verder waren er een hoop corruptieschandalen. De werkgelegenheid liep drastisch terug. Concreet zorgt dit ervoor dat de middenklasse stilaan ook terecht komt in armoede.

Brazilië is 's werelds grootste producent en uitvoerder van koffie, vlees, tabak, soja, suiker en sinaasappelsap. Brazilië heeft een onderling handelsakkoord (Mercosur) met buurlanden Argentinië, Uruguay, Paraguay en Chili. Afspraak is dat zo'n 90% van de onderlinge handelstransmissies vrij zijn van invoerrechten. Zo wordt de handel tussen hen gestimuleerd.

Belangrijke buitenlandse investeerders komen uit de Verenigde Staten, Duitsland, Japan, Zwitserland en Groot-Brittannië. Helaas is er toch nog een grote kloof tussen rijk en arm. De meeste mensen moeten rondkomen met een klein inkomen. Momenteel zijn ongeveer 14 miljoen gezinnen afhankelijk van de Bolsa Familia, de sociale bijstand. Zij krijgen ongeveer 50 euro per maand om van te leven.

Met 75% katholieken is Brazilië het grootste rooms-katholieke land ter wereld. De rest van de bevolking zijn protestanten, orthodoxen, joden en boedhhisten. Ook zijn indiaanse tradities nog steeds belangrijk bij deze mensen. Het (ver)eren van hun voorouders is vitaal voor de indianen. De sjamaan is de religieuze leider en medicijnman. Hij voert rites uit die ziektes genezen of duivels uitdrijven. Hij gebruikt hiervoor vaak medicinale kruiden uit het oerwoud. Ook de indiaanse religies staan net als de indiaanse talen sterk onder druk en zijn met uitsterven bedreigd.

In het noordoosten van Brazilië is candomblé, een godsdienst uit Afrika overgebrachte slaven, populair. Afrikaanse goden, orixas, worden aanbeden. Aanhangers van candomblé geloven in een andere, parallelle wereld van geesten en maken contact met hen via zang, dans, muziek en offerandes. Het lichaam van de mens wordt gezien als een voertuig voor geesten.

Een topattractie in Brazilië is het carnaval in Rio dat jaarlijks duizenden mensen lokt. Brazilianen leven er een jaar naar toe om te kunnen pronken met hun oog verbluffende kostuums en idem dito sambapasjes. Ook capoeira, een Afrikaanse gevechtsdans, is er heel populair en zie je vaak op het strand door groepjes jongeren beoefend worden.

De Brazilianen besteden veel aandacht aan hun uiterlijk, en dan niet alleen aan hun kleding. Je bent wat je lijkt te zijn, dus iedereen doet zijn best er zo aantrekkelijk, jong en fit mogelijk uit te zien. Het is geen toeval dat enkele van de beste plastische chirurgen ter wereld hun praktijk in Brazilië hebben.

Brazilianen zijn ook dol op voetbal. Overal vind je voetballende kinderen. Ex-voetballer Pelé is dan ook een volksheld.

Voor Brazilianen is hun familie heilig. Grootouders helpen met de kleinkinderen, ouders zorgen voor kinderen die het huis al uit zijn, en als dat nodig is voorzien zonen en dochters hun ouders van een inkomen. De familie komt op de eerste plaats en er zijn veel familiebedrijven. Ook familierituelen, zoals de traditionele lunch op zondag, zijn belangrijk.

Brazilië kent 3 tijdzones. Het tijdsverschil met Brazilië bedraagt 5 uur in de zomer en 4 uur in de winter (in Brazilië is het steeds zomertijd).

Meestal heeft Brazilië het systeem van 110 Volt, alhoewel je in sommige accommodaties stopcontacten met 220 Volt terugvindt. Neem best een adaptor of wereldstekker mee.

In Brazilië komt vooral in Rio de Janeiro straatcriminaliteit voor. Vermijd in mate van het mogelijke transfers vanuit de internationale luchthaven laat tijdens de nacht of zeer vroeg in de ochtend via wegen die weinig gebruikt worden op deze momenten.

Tijdens de periode van de eindejaarsfeesten, nieuwjaar en carnaval ben je best extra voorzichtig. Vermijd om tijdens een taxirit ramen of deuren te openen, zelfs voor een onschuldig lijkende vraag van een omstaander en bij druk verkeer.

Sinds 2012 is er opnieuw spanning ontstaan tussen criminele bendes en de politie, waarbij ook burgerslachtoffers vielen. De vuurgevechten tussen politie en misdaadbendes beperken zich tot op heden tot de favelas en industriedomeinen in de randstad.

Vermijd het toonbaar dragen van waardevolle juwelen, kledij of voorwerpen en neem enkel het hoogst noodzakelijke mee op straat en vooral op het strand. Bewaar kostbare bezittingen (paspoort!) in een kluis van je logies en neem fotokopieën van deze documenten mee. Aanvaard geen drankjes van vreemden en laat je glas niet onbewaakt achter.

Meer info via Buitenlandse Zaken http://diplomatie.belgium.be/nl.