China is na Rusland en Canada, 1 van de grootste landen ter wereld. Met een oppervlakte van bijna 10 miljoen vierkante km beslaat het een groot deel van Oost-Azië. Het land kent maar liefst 22.000 km aan landgrenzen (Afghanistan, Bhutan, Myanmar, Hongkong, India, Kazachstan, Noord-Korea, Kirgizië, Laos, Mongolië, Nepal, Pakistan, Rusland, Tadzjikistan en Vietnam) en strekt zich van oost naar west bijna 5.000 km uit. De kust van China is bezaaid met duizenden, meestal onbewoonde eilanden. Je treft in China zowel bergketens, woestijnen, hoogland als vlaktes aan. De Mount Everest in Tibet (deels Nepal) is met 8.848 m de hoogste berg maar je kan er ook meerdere bergen spotten die boven de 7.000 m liggen.

Het 'dak van de wereld' ligt in het zuidwesten in de provincies Tibet, Qinghai en Sichuan met een gemiddelde hoogte van 4.000 m.

Het noordwesten van China bestaat ook uit hoogvlaktes maar die gaan 'slechts' tot 1000 m en 2000 m. Deze vlaktes worden gekenmerkt door het Tien Shan-gebergte met pieken tot boven de 7.000 m terwijl in het oosten het laagste punt van China ligt met 154 m onder het zeeniveau. Uiteindelijk deinen de hoogvlaktes uit in de Gobiwoestijn die zich op zijn beurt uitstrekt tot de hoofdstad Beijing, gelegen in een vruchtbare laagvlakte met uitgestrekte landbouwgebieden. Om je een idee te geven, Beijing telt net geen 20 miljoen inwoners.

Shanghai ligt aan de kust en heeft meer dan 25 miljoen inwoners waardoor het één van de grootste metropolen ter wereld is.

Iedereen kent de Chinese Muur: een 6.250 km lange verdedigingswal die ooit het keizerrijk moest verdedigen tegen verschillende vijanden. De Muur strekt zich uit van de omgeving van Beijing tot de regio Sinkiang. Sinds 1987 is hij opgenomen door UNESCO in de Werelderfgoedlijst. Dit wil niet zeggen dat hij op alle plaatsen gerestaureerd en toegangelijk is, dit verschilt sterk van provincie tot provincie.

China is een land met de meest diverse dieren- en plantenwereld.

De bekendste dieren zijn de grote panda's die je vooral in de buurt van Chengdu kan bezoeken. Deze panda met een bijzonder hoge aaibaarheidsfactor voedt zich vooral met bamboe en zal je dus alleen in deze omgeving zien. Helaas is dit dier met uitsterven bedreigd en ondermeer daarom gebruiken tal van dierenorganisaties de panda als symbool.

Het is evident dat tal van planten, bomen en bloemen groeien in China. Door de grote geografische verscheidenheid en het verschil in hoogte, kent elk deel van China een specifieke flora. Verrassend is ook dat er meer dan 2.000 eetbare soorten zijn en dat een heleboel planten als medicijn worden gebruikt. Bekend in de oren klinkt zeker en vast ginseng dat een gunstig effect heeft op de bloeddruk en het immuunsysteem.

De nationale bloem is de peony (pioenroos) met vrij grote bloesems in verschillende lichte kleuren.

De Volksrepubliek China met aan het hoofd een president bestaat officieel uit 23 provincies. Zowel Hong Kong als Macao zijn een deel van de Volksrepubliek maar kregen wel de status van een speciaal bestuurlijke regio.

Er zijn ook nog 5 autonome regio's waarvan Tibet (de TAR, Tibetan Autonomous Region) ongetwijfeld de meest besproken is. In 1912 werd Tibet onafhankelijk maar in 1950 trok het bevrijdingsleger het land binnen. Sindsdien behoort het dus ook tot de Volksrepubliek China. In 1959 trok de dalai lama samen met volgelingen naar India in ballingschap. Hun religie wordt onderdrukt en meer en meer Chinezen trekken Tibet binnen waardoor de inheemse bevolking steeds kleiner wordt. Op cultureel vlak echter worden ook delen van India, Bhutan, Nepal en enkele andere provincies van China tot Tibet gerekend. In deze regio's mag je in tegenstelling tot de TAR wel nog vrij rondreizen.

De politieke macht is in handen van Xi Jinping. Hij is sinds november 2012 secretaris-generaal van de Communistische Partij van China en sinds maart 2013 president van de Volksrepubliek China.

Dat ze in China met veel zijn, hoeven we niet meer te zeggen. Hoeveel precies ligt moeilijk maar als we schattingen mogen geloven zijn er ruim 1.300 miljoen Chinezen. De bevolkingsgroei ligt zeer laag, mede omdat China streeft naar een 0% bevolkingsgroei. Er is de voorbije jaren een intensieve campagne voor gezinsplanning geweest waarbij men nog slechts één kind mocht hebben. De gemiddelde levensverwachting bedraagt ongeveer 73 jaar. Sinds 2002 is men vrij een tweede kind te hebben.

De eigenlijke Chinezen (Han) vormen ongeveer 92% van de totale bevolking en wonen vooral in het oosten van China. Onderling zijn er ook nog grote culturele verschillen! Bij de overige 8% kunnen we de Tibetanen, Oeigoeren en onder meer de Mantsjoes rekenen.

Sinds de jaren '80 worden niet-Chinese bevolkingsgroepen ook erkend als nationale minderheden die leven in de meer dunbevolkte gebieden. Vaak is het zo dat deze soort volkeren afkomstig zijn van regio's waar de Han-Chinezen naar uitwijken. Politiek gezien is het dus belangrijk om goede banden met hen te onderhouden.

Op veel plaatsen is de bevolkingsdichtheid meer dan 1.000 inwoners per vierkante km. In Shanghai bedraagt dit zelfs 19.000 inwoners per vierkante km.

De Chinese economie is één van de snelst groeiende economieën ter wereld en blijft constant in ontwikkeling daar waar de vrijemarkteconomie een duidelijke rol is gaan spelen. Toch kan men vaststellen dat de plaatselijke bevolking minder kan meegenieten van de economische welvaart en hun koopkracht niet evenredig mee groeit. Ook het verschil tussen platteland en stad is enorm.

Goedkope arbeidskrachten spelen zonder twijfel een belangrijke rol in deze groeifase: door de lage lonen kunnen bedrijven enorm veel winst maken op de export.

In China zijn er heel wat streekproducten die onderling nogal sterk variëren: van automechanica tot suikerriet, van elektronica tot zijde...

Landbouw blijft belangrijk hoewel men oplossingen zoekt om schaarste van landbouwgronden te vermijden. Rijst en tarwe worden het meest geteeld. Ook de productie van katoen, soja en sesam blijft stijgen.

China is één van de weinige landen ter wereld die over de meeste mineralen beschikt.

China is een atheïstisch land. Iedereen mag zijn godsdienst kiezen, of heeft er geen. De overheid stimuleert het alvast niet. Het is ook perfect mogelijk in China om overdag boeddhist te zijn en 's avonds een andere religie te beoefenen. Chinezen hechten wel veel belang aan ceremoniële voorouderverering aangezien ze ervan overtuigd zijn dat de ziel in contact blijft met het huidige leven.

Daarnaast zijn ze enorm bijgelovig: het getal 4 bijvoorbeeld, associëren ze met de dood. Zo zijn nummerplaten met het getal 4 goedkoper en zal je in een gebouw niet snel een 4de verdieping vinden (maar wel een 5de of meer).

Toch bestaan er nog steeds traditionele godsdiensten in China: het taoïsme, confucianisme en het boeddhisme. In bepaalde steden wonen ook een groot aantal islamieten: zo kan je in Xi'an op een lokale foodmarket de heerlijke Arabische keuken proeven.

Het taoïsme heeft een beschouwende kijk op het leven waarbij de mens de mens streeft naar persoonlijke perfectie. Een vervolmaakte mens volgt de stroom van verandering in perfecte harmonie met zichzelf en de omgeving.

Het confucianisme eigenlijk eerder een filosofie van waarde- en normenpatronen dan religie. Het is genoemd naar de Chinese filosoof Confucius die de bevolking - mede dankzij 3.000 regels - de codes, regels en normen van hun gedrag voorhoudt. Het confucianisme zegt dat je niet mag leven zoals je hart het je ingeeft, maar wel zoals de maatschappij dat van je verlangt. Algemene karaktertrekken als ijver, bescheidenheid en eerbied voor het gezin zijn aan dit geloof te danken. Volgens het confucianisme is het belangrijk dat ieder individu intelligent is en emotioneel in balans.

Het boeddhisme heeft als grote doel uit de cycli van lijden en wedergeboorten te stappen om op te gaan in het universum. Dit wordt bereikt door de materiële wereld los te laten en met de juiste focus te leven, en zonder afleiding diep in de eigen geest te kijken en zo te begrijpen waar het eigen bewustzijn vandaan komt om de eeuwigheid erachter te leren herkennen.

De Chinese bevolking is sterk verschillend van de Europese. De cultuurverschillen zijn dan ook enorm en ze houden er talrijke verschillende gewoonten op na.

• Wanneer je met Chinezen praat, lijkt het alsof ze soms boos zijn. Dit is echter niet zo; hun stemvolume is nu eenmaal anders.

• In het verkeer kennen ze vaak geen hoffelijkheid. Je past dus maar beter op als je de straat oversteekt. Ook tijdens het fietsen rijd je beter alleen waar dat mag!

• Op restaurant is het zeer normaal dat men restjes op de grond gooit. Schrik dus niet als je kippenpoten op de grond ziet liggen! Heel normaal!

• Je neus snuiten in een zakdoek is onrein en hem wegsteken in je broek al helemaal. Rochelen in het openbaar is sociaal aanvaard.

• Chinezen hebben angst voor gezichtsverlies. Beledig dus nooit iemand en zelfs als je kwaad wordt, blijf dan glimlachen en ga vooral niet roepen. Als Chinezen het antwoord op je vraag niet weten, zullen ze altijd een fout antwoord geven! Liever dat dan neen zeggen!

• Neen zeggen of een cadeau weigeren is bijzonder onbeleefd.

• Chinezen zijn bijzonder nieuwsgierig, willen met elke buitenlander op de foto en voelen graag aan je om er zeker van te zijn dat wat ze zien wel echt is. Ook een spervuur aan vragen is soms zeer normaal. Zoek een manier om hier mee om te gaan.

• Chinezen kennen geen persoonlijke ruimte.

• Als je wil aantonen dat je over jezelf spreekt, wijs je met je vinger naar je neus.

• Als ze je aandacht willen, wenken ze met de hand.

• Vrouwen die hand in hand lopen zie je regelmatig.

• Als je bij een Chinees wordt uitgenodigd, neem dan altijd een cadeautje mee. Doe altijd je schoenen uit en sta recht als je aan iemand wordt voorgesteld.

• Krijg je een cadeau, haal het dan zeker niet uit de verpakking!

• Je spreekt met hen best niet over politiek, de geboortebeperking en wat er in 1989 gebeurde op het Tienanmenplein.

In China is het in de zomer 6 uur later dan in België, in de winter 7 uur.

In China zijn de stopcontacten soms anders dan bij ons. Je neemt best een universele reisstekker mee.

In China is het veilig reizen. Het land ligt in een seismografisch actieve regio en over de slechte luchtkwaliteit valt ook wel iets te zeggen. Met een mondmasker rondlopen is dan ook zeer normaal!

Meer info vind je op http://diplomatie.belgium.be/nl .