Cuba ligt in Midden-Amerika, in het Caraïbische gebied, en bestaat uit het hoofdeiland Cuba en verschillende kleinere eilanden zoals Cayo Largo en Isla de la Juventud. Cuba grenst zowel aan de Atlantische Oceaan als aan de Caraïbische Zee. In het noorden ligt het eiland amper 170 km van Florida verwijderd.

Het Cubaanse landschap is heuvelachtig met uitgestrekte vlakten en hier en daar verschillende koffie-, tabak- en suikerrietplantages. De kustlijn is zeer afwisselend met brede zandstranden, baaien, moerasgebieden, steile klippen, koraalriffen etc. In het zuiden ligt het gebergte Sierra Maestra. In het westen in de buurt van Viñales vind je prachtige bloemenvelden en bergketens. Er zijn ook fruitplantages (zoals citrusvruchten) in de buurt van Ciego de Avila.

De vegetatie in Cuba is erg divers met verschillende soorten palmen, pijnbomen, eiken, fruitbomen, tabaksplanten etc. De koningspalm is het nationale symbool van Cuba en de vlinderjasmijn de nationale bloem. Langs de kust zijn mangroves te vinden. Op Cuba leven verschillende diersoorten zoals krokodillen, leguanen, schildpadden, vogels, aasgieren,... De provincie Sanctu Spiritu is begroeid met suikerriet, de grondstof voor een bekend exportartikel: rum.

Het Nationaal Park Viñales behoort tot UNESCO-werelderfgoed wegens zijn spectaculaire landschappen en vruchtbare grond waar de beste tabak van de wereld wordt geteeld.

Cuba is een socialistische republiek. De volksvertegenwoordiging vindt plaats in het Cubaanse parlement, de Asamblea Nacional de Poder Popular. Daarin zetelen zowel leden van de enige politieke partij van Cuba, de Communistische Partij, als personen die niet tot de partij behoren. Om de vijf jaar worden er parlementsverkiezingen georganiseerd. De uitvoerende macht bestaat uit de Raad van Ministers en de president die worden verkozen door de Asamblea Nacional. In 2008 nam Raúl Castro het roer over van zijn broer Fidel. Ook de leden van het Hooggerechtshof worden door de Asamblea verkozen.

Miguel Díaz-Canel Bermúdez (Villa Clara, 20 april 1960) is sinds 19 april 2018 president van Cuba. Daarvoor had hij een carrière als Cubaans politicus en eerste-vicepresident van de raad van state sinds 2013. Sinds 2003 is hij lid van het politbureau van de Communistische Partij, en hij was minister van hoger onderwijs van 2009 tot 2012; in 2012 werd hij benoemd tot vicepresident van de ministerraad. Een jaar later, op 24 februari 2013, werd hij gekozen tot eerste-vicepresident van de raad van state. Na de president is dit de hoogste staatsfunctie in Cuba. Op 19 april 2018 volgde hij Raúl Castro op als president van Cuba.

Cubanen zijn kiesgerechtigd vanaf 16 jaar. Ze kunnen zich vanaf dan ook kandidaat stellen voor lokale verkiezingen op provinciaal en gemeentelijk niveau. Deelnemen aan de nationale verkiezingen kan vanaf 18 jaar.

Cuba was niet altijd een onafhankelijke socialistische republiek. Van de 16de tot de 19de eeuw was het land een Spaanse kolonie. Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw broeide er revolutie en vochten mannen als Cespedes, Maceo en Marti voor de onafhankelijkheid van Cuba. In diezelfde periode wilden de Amerikanen hun grote ‘suikerbelangen’ op Cuba beschermen. Aan het einde van de 19e eeuw brak de Spaans-Amerikaanse oorlog uit waarbij die twee landen vochten om de controle over Cuba. De overwinning van de Amerikanen op de Spanjaarden bracht Cuba de onafhankelijkheid van Spanje. De Amerikanen hielden echter een stevige greep op Cuba. Ze schreven mee aan de Cubaans grondwet en dwongen daarin een Amerikaans militair interventierecht af. Ook de wettelijke basis voor de aanwezigheid van hun militaire basis Guantanamo werd hier geschreven. In de eerste helft van de 20ste eeuw werd Cuba bestuurd door presidenten die stromannen en/of dictators waren. Fulgencio Batista is hiervan de meest bekende. Zij creëerden de context voor de Cubaanse revolutie van de jaren ’50. In 1959 verslaan de revolutionairen, met o.a. de broers Raúl en Fidel Castro, Ché Guevara en Camilo Cienfuegos, de troepen van Batista en ontstaat de socialistische republiek.

Er zijn ongeveer 11,5 miljoen Cubanen waarvan er ongeveer 2 miljoen in de hoofdstad Havana wonen. In de 15de en 16e eeuw werd de oorspronkelijke, indiaanse bevolking van Cuba grotendeels uitgeroeid als gevolg van de vele slachtpartijen, de gedwongen arbeid en de Europese ziekten waartegen ze niet bestand waren. Cuba werd daarna vooral bevolkt door Spanjaarden en Afrikanen die als slaven naar Cuba werden gebracht. De huidige Cubanen zijn meestal van ‘gemengde’ afkomst. De mix van Europese en Afrikaanse roots is misschien het opvallendst, maar ook o.a. indiaanse en Chinese roots maken deel uit van de complexe mix.

De officiële munteenheid is de Cubaanse peso (CUP). Daarnaast is er ook de Peso Convertible (CUC). Welke munt je nodig hebt, hangt af van het product of de dienst die je koopt/huurt. In de praktijk betalen reizigers in Cuba vooral met de Peso Convertible (CUC). De koers van deze munt is gekoppeld aan de US dollar. De Cubaanse peso (CUP) kan je gebruiken voor een aantal basisdiensten zoals het kopen van een ticket voor een lokale bus of voor een maaltijd aan een ‘stalletje’ op straat.

De belangrijkste exportproducten van Cuba zijn suiker, tabak, rum, sigaren en nikkel. Ook het toerisme heeft een belangrijke waarde voor de Cubaanse economie.

De Cubaanse economie is grotendeels in overheidshanden. Overheidsbedrijven zijn de belangrijkste werkgevers in het land. De maandlonen in Cuba zijn erg laag. Daar staat dan weer tegenover dat de overheid heel wat goederen en diensten gratis of heel goedkoop ter beschikking stelt. Gratis gezondheidszorg en onderwijs zijn daarvan maar enkele voorbeelden. Heel wat Cubanen proberen hun lonen aan te vullen met bijvoorbeeld fooien of giften van familie in het buitenland.

Cubanen kunnen een aantal beroepen als zelfstandige uitoefenen. Uitbaters van casas particulares en eetgelegenheden, maar ook taxichauffeurs zijn enkele voorbeelden van zelfstandigen waarbij je als toerist terecht kan. Zelfstandigen die een vergunning hebben om hun beroep uit te oefenen, betalen belastingen en sociale zekerheid. Er zijn ook Cubanen die een illegaal handeltje opzetten of diensten ‘in het zwart’ aanbieden zoals bijvoorbeeld de verkoop van sigaren of een ‘illegale’ taxirit. Ze riskeren hoge boetes wanneer ze betrapt worden en soms kan ook de gebruiker beboet worden.

Het VS-embargo tegen Cuba:

Eind 1960 werden al gedeeltelijke handelssancties (een uitvoerverbod) ingesteld. Dat gebeurde na een reeks nationalisaties van Amerikaanse bedrijven op Cubaans grondgebied door de nieuwe revolutionaire regering. Het huidige handelsembargo bestaat uit twee wetten: de wet-Torricelli (1992) verbiedt elke vorm van handel met Cuba. De wet Helms-Burton legt sancties op aan niet-Amerikanen en bedrijven die voordeel halen uit in beslag genomen Amerikaanse eigendommen op Cuba. Aan buitenlandse zakenlui en hun gezin kan de toegang tot de VS worden verboden. De twee wetten zijn in strijd met het internationale recht. Onder meer door dit handelsembargo is er op Cuba schaarste aan bepaalde goederen. Zo is het erg moeilijk voor Cuba om voldoende medicijnen aan te kopen.

Economische hervormingen:

De laatste jaren voerde Cuba heel wat economische hervormingen door. Recente hervormingen als de vrije verkoop en aankoop van huizen en auto’s kregen heel wat internationale aandacht. Hervormingen in de organisatie van bijvoorbeeld de landbouw krijgen minder aandacht in onze pers, maar zijn erg belangrijk voor het land.

De meerderheid (85%) van de Cubaanse bevolking is rooms-katholiek. Slechts 5 procent gaat regelmatig naar de mis. Zo'n 600.000 tot 800.000 Cubanen behoren tot de protestantse kerken (baptisten- en pinkstergemeenschappen). Er zijn ook verschillende Cubanen (15% van de bevolking) die geloven in Santeria, een mix van Afrikaanse religie en katholicisme. Cuba houdt staat en godsdienst stevig gescheiden, zo wordt het onderwijs alleen door de staat georganiseerd.

Cuba kent talrijke feestdagen. Het carnaval is het bekendste feest dat elke juli in Santiago de Cuba het uitbundigst wordt gevierd. Tijdens het carnaval staan muziek, dans, optredens, en de alcoholische drank, als vuurwater en de 'Yara' rum centraal.

Overal op straat vind je muzikanten die guïro's (raspers), claves (2 harde houten stokjes) en maracas (rammelaars) bij zich hebben. Ze spelen voornamelijk voor toeristen muziek van de Buena Vista Social Club.

Cuba wordt ook het Eiland van de Rum genoemd. Het bekendste merk is Havana Club die in de mojito (rum met munt) en Cuba Libre (rum met cola) wordt gebruikt. Ernest Hemingway, die een tijdje in Cuba heeft gewoond, was een fervente aanhanger van de diaquiri's en mojito's. Normaal als je rum drinkt, moet je volgens de lokale gewoonten eerst een beetje op de grond gieten vooraleer je proeft.

Tijdens onze wintertijd is het in Cuba 6 uur vroeger dan in België. Tijdens onze zomertijd is het er 7 uur vroeger.

De netspanning in Cuba bedraagt op sommige plaatsen 110 Volt, op andere plaatsen is dit 220 Volt. De stopcontacten zijn van het type A, B, C, F en L. Je neemt best een wereldstekker mee.

In Cuba is over het algemeen veilig te reizen. Diefstal en kleine criminaliteit kunnen wel voorkomen, waakzaamheid is dus geboden. Meer info vind je via diplomatie.belgium.be.